дуохонӣ — [دعاخواني] кор ва амали дуохон, азоимхонӣ, афсунхонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
авродхонӣ — [اورادخواني] дуохонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
азоим — [عزائم // عزايم] а 1. ҷ. азимат 2. ҷ. азм І 3. афсун ва дуоҳое, ки ба беморон мехонанд, дуохонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
азоимхон — [عزائم خوان] дуохон, афсунгар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афсун — [افسون] а 1. дуоҳои хурофотӣ, ки дуохон ва азоимхонҳо барои ром кардани чизе ё касе мехонданд 2. сеҳр, ҷоду, ҳила, тазвир, найранг; афсун кардан (намудан) а) ҳила кардан, макр кардан; б) сеҳру ҷоду кардан; афсун хондан а) гапҳои дурӯғро гуфта… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бахшӣ — [بخشي] 1. гӯянда, ҳофиз 2. д. он ки сари беморон рафта, дуохонӣ ва азоимхонӣ мекунад; фолбин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуогӯӣ — [دعاگوئي] талаб кардани хайру некӣ аз Худованд, дуохонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
куф — I [کف] кит., ниг. бум II [کف] :куфу суф дуохонӣ; куфу суф кардан дуо хонда дам андохтани азоимхонон; куфу суф кунондан дуо (азоим) хонондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лаблоб — I [لبلاب] кит. гули ошиқипечон, ишқандарпечон; алафи печак II [لبلاب] кҳн 1. азоимхон, дуохон 2. афсунгар, ҷодугар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мардбандӣ — [مردبندي] гуфт. бо сеҳру ҷоду, дуохонӣ ва роҳҳои дигар боздоштани нерӯи ҷинсии мард, то бо ягон зан издивоҷ карда натавонад, бастани пеши роҳи мард бо сеҳру ҷоду ва ғ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ